20 koca yıl
geçmiş, Ankara'nın güzel karlı sabahına acı verici bir kan kırmızısı
bulaşmasının üzerinden. 20 KOCA YIL! Araştırdığını, bulduğunu söylediği
için bembeyaz karlarla buluştu gözlüğü ve kalemi. Adalet dediği için,
eşitlik dediği için, nereye gidiyor olduğumuzu gördüğü için bin parçaya
bölmek istediler onu. “Bir Uğur Mumcu ölür, binlerce Uğur Mumcu doğar”
dedik, olmadı. Israrla seslendi, “dövüldük, vurulduk, asıldık,
öldürüldük, hücrelere atıldık, unutma bizi” dedi, unuttuk. Davasının
zaman aşımına uğramak üzere olduğunu öğrendik ama sustuk!
Unutma halkım, o senin daha aydınlık bir geleceğe kavuşabilmen için öldürüldü,
Diğerleri gibi.
Unutma ki, daha adil, daha eşit bir hayatın olabileceğini bil,
Ve taşın altına sen de koy elini, bin parçaya bölünebilecek olsa da elin.
Unutma halkım, bu çarkın içinde ezilmek zorunda değilsin,
Yeter ki korkma.
Bırak artık günü kurtarmaya çalışmayı,
İzin verme içini karanlıklara boyamaya çalışanlara.
Unutma halkım,
Onların mezarlarında açan al karanfillerden bile korkar bazıları.
Bunun için unutmanı isterler durmadan.
Hatırlamaksa, kanıksamayı reddetmekse, direnmekse elinden gelen,
Hatırla, reddet bu olan biteni ve diren.
20. ölüm yıldönümünde Uğur Mumcu'yu, inadına unutmuyor, söylediği gerçeklere sahip çıkarak huzurunda saygıyla eğiliyorum.
Unutma halkım, o senin daha aydınlık bir geleceğe kavuşabilmen için öldürüldü,
Diğerleri gibi.
Unutma ki, daha adil, daha eşit bir hayatın olabileceğini bil,
Ve taşın altına sen de koy elini, bin parçaya bölünebilecek olsa da elin.
Unutma halkım, bu çarkın içinde ezilmek zorunda değilsin,
Yeter ki korkma.
Bırak artık günü kurtarmaya çalışmayı,
İzin verme içini karanlıklara boyamaya çalışanlara.
Unutma halkım,
Onların mezarlarında açan al karanfillerden bile korkar bazıları.
Bunun için unutmanı isterler durmadan.
Hatırlamaksa, kanıksamayı reddetmekse, direnmekse elinden gelen,
Hatırla, reddet bu olan biteni ve diren.
20. ölüm yıldönümünde Uğur Mumcu'yu, inadına unutmuyor, söylediği gerçeklere sahip çıkarak huzurunda saygıyla eğiliyorum.
