Yazmak Nedir

            “Yazmak nedir” diye beynimin içinde bir ses yankılanıp duruyor. Öyle ki ne okutuyor, ne yazdırıyor, ne uyutuyor? “Yazmak nedir?” Neden yazar ki bir insan? Klasik, söyleyecek bir şeylerinin olması bilmişliğinden bahsetmiyorum. Ne yazar insan ve neden ille de onu yazar? Beyninde bilinmezliğin kapısını açacak bir anahtar mıdır o, ışıkların ötesini gördüren bir an mıdır sadece?

            Ve parmaklar kayıp gider boş bir kağıt üzerinde. Sevdiğinin tenine dokunmak kadar narin, camları titreten rüzgarın sana dokunması kadar ürkütücü bazen..görmüyormuşsun da parmaklarınla okuyabiliyormuşsun gibi, bilmek için yapmak zorunda olma durumunun ta kendisi. “An”a düşmek, anda olmak, o harflerin arasında dolaşıp, sana ait ve senden başka kişiler bulmak, unutmak için yazıp, hatırlamak için okumak. Yazarak, geçmişini içinde bulunduğun “an”a toplarsın ve okudukça görürsün ki hiç kimsenin yürüdüğü yol bu kadar berrak değildir hafızalarında, bir zamanlar yazdıklarını şimdi okuduğun zamandaki kadar.

            Yazmak nedir? Bir itiraf mı? Tarihe, tarihine düştüğün bir not, bir anı parçası mı? Yazdıkların sensen, yazarken düşünüp, cümlelerini seçerken sen, boşluğa karışan cümleler kimin parçası? Neden o cümleler değil seçilen de bu cümleler seçilmiş olanlar? O zaman yalan mı tüm itiraflar, tarihinde gizli anılar?

            Koskocaman eksik bir parçasın. Yazdığın hiçbir yazı bitmemiş, hiçbir konuyu irdeleyememişsin, tamamlayamamışsın cümlelerinle. Bir kısmı hâlâ kafanda. O yüzden aynı konuları işleyip, hatta belki aynı sonuçlara başka cümlelerle varabilme durumu yazmak denilen şey…

Yine de tüm bunlar açıklamıyor yazmanın ne olduğunu. O boşluk kapanmıyor, sorular yeni soruları doğuruyor ve bir yumak içinde elin kolun bağlı, boş bir kağıt, elinde yumuşak dokunuşlarla kalakalıyorsun. Anlatma isteği yetersiz, kelime denen şey binlercesi arasından kağıda dökülenlerden yalnızca biri…Uyuyabilmek için, kendinden başka kimseyi kandıramazsın artık tüm bunları düşündükten sonra. Amaan, yazmak dediğin nedir ki?